ΤΟ ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ...ΚΙ'ΕΓΩ!

Στο ραδιόφωνο,βρέθηκα από σπόντα. Το 1987,με κάλεσαν στον ALPHA 9,65 για μια συνέντευξη και
την επομένη,βρέθηκα να είμαι παραγωγός του σταθμού με μια εκπομπή που την έστησα με πολλή πάθος και τη λάτρεψα όπως τη λάτρεψαν και οι ακροατές μου!

ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΘΟ ΣΤΟ ΒΙΝΥΛΙΟ-ήταν ο τίτλος και αφορούσε στη μελοποιημένη ποίηση.Με παρουσία στο στούντιο ,συνθετών,ερμηνευτών,με αναγνώσεις ποιημάτων και το κυριώτερο,με έντονη συμμετοχή και σχόλια ακροατών.Πριν περάσει ένας μήνας,η μία εκπομπή,έγιναν τέσσερεις.'Ολες εβδομαδιαίες!

ΟΣΑ ΧΩΡΑΝΕ Σ'ΕΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙ-με αναφορά στους δημιουργούς και τα τραγούδια τους.
ΣΑΝ ΤΟ ΠΑΛΙΟ,ΓΛΥΚΟ ΚΡΑΣΙ!-Με παλιά αξέχαστα τραγούδια!
ΠΑΡΤΕ ΜΕ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ-με κείμενα που έγραφα,πάνω σε θέματα επικαιρότητας.
Σ'αυτές τις εκπομπές,είχα όλα τα χρόνια,πολύτιμους συνεργάτες στην κονσόλα του ήχου τον Θοδωρή Ανδρικόπουλο και τον Πάνο Μπλάνα-τον Πανούλη που όλοι ξέρετε και απολαμβάνετε πιστεύω από τον ATHENS JUKEBOX όπου τα δίνει όλα κάθε πρωί!
Αυτή η ερωτική σχέση με το ραδιόφωνο,κράτησε συνολικά πέντε χρόνια.Μετά,ανέσυρα εκείνο το δίπλωμα της Σχολής Τουριστικών επαγγελμάτων που σας έλεγα,και πήγα να διευθύνω ξενοδοχείο στην Κω!!!Ανάγκα και Θεοί πείθονται!!

Από την εκπομπή ΠΑΡΤΕ ΜΕ ΣΤΑ ΣΟΒΑΡΑ,συγκέντρωσα κάποτε σ' ένα τόμο τα κείμενα 22 από τις
48 συνολικά εκπομπές που βγήκαν στον αέρα,με σκοπό να τα εκδόσω με πρώτη ευκαιρία.Δεν βρήκα ποτέ τον χρόνο ν'ασχοληθώ,όπως δεν βρήκα το χρόνο και για πολλά άλλα που ήθελα να κάνω -'αλλα δεν τα ξεκίνησα καν και άλλα τα παράτησα στη μέση.Δυστυχώς,οι βιοποριστικές ανάγκες διεκδικούσαν πάντα πεισματικά την προτεραιότητα στη ζωή μου.

Ξαναδιαβάζοντας τελευταία κάποια από τα κείμενα εκείνα,διαπίστωσα με έκπληξη πόσο επίκαιρα είναι!
Σαν να γράφτηκαν χτες!Αρκεί ν'αλλάξει κανείς ονόματα και ημερομηνίες για να διαπιστώσει γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε και γιατί τίποτε δεν άλλαξε-κι'αν με ρωτάτε ούτε θ'αλλάξει ποτέ σ΄αυτή τη χώρα.
Σήμερα έχω μια περίεργη διάθεση.Η διαπίστωση πως ,στην ουσία,τίποτε δεν περνά από το χέρι μου,
κάτι που επεδίωκα λυσσασμένα σ'όλη μου τη ζωή-να λύνω δηλαδή μόνη μου τα προβλήματά μου-,με
ρίχνει βρε παιδιά,μου φέρνει ένα ψυχοπλάκωμα//το ψυχοπλάκωμα της αδυναμίας δράσης!Ακούω λόγια-δεν βλέπω έργα.Αισθάνομαι ότι με ανάγκασαν να βιώ λάθρα αυτά τα πολύτιμα χρόνια που μου απομένουν να ζήσω.Θυμώνω!!!Κι'αυτό σημαίνει για μένα πολλά.Σημαίνει πως έχω ακόμα το μυαλό
και το θυμικό μου σε εγρήγορση.Πως είμαι ακόμα άνθρωπος!

΄Ενα από τα κείμενα εκείνης της εκπομπής,θ'ανεβάσω για χάρη σας.Αν βρείτε την υπομονή διαβάστε το!Θα καταλάβετε τί εννοούσα με όλα τα παραπάνω!Δώστε μου μόνο λίγο χρόνο!
Να έχετε ένα καλό μεσημέρι.

Σας φιλώ!