Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014


Όταν η μικρή μου αδελφή…

Μια αληθινή ιστορία
Σέβη Τηλιακού
Καλλιέπεια, 2007
Ένα βιβλίο κατάθεση ψυχής από την κυρία Σέβη Τηλιακού, που με τόσο απλό και άμεσο τρόπο περιγράφει τα πιο σημαντικά γεγονότα της ζωής της. Θυμάται τα παιδικά της χρόνια, τη γέννηση και όλη την πορεία της αδελφής της που λάτρευε και που δυστυχώς την έχασε στην άνιση μάχη με τον καρκίνο. Ένα βιβλίο που σε αγγίζει στην καρδιά γιατί είναι τόσο αληθινό, τόσο συναισθηματικό με σεμνότητα και αγάπη, δίνοντας όμως το μήνυμα ότι η ζωή συνεχίζεται, οι χαρές και οι λύπες είναι εδώ δίπλα μας, μας αγγίζουν, αλλά είναι στο χέρι μας να μπορέσουμε να τις προσπεράσουμε και να κρατήσουμε μόνο τις ωραίες αναμνήσεις από αυτούς που αγαπήσαμε και δεν είναι πια κοντά μας. Άλλωστε ό,τι αγαπάς δεν πεθαίνει αληθινά ποτέ, το κουβαλάμε πάντα μέσα μας!
Η ζωή για τον καθένα μας είναι οι πολύ προσωπικές μνήμες, το πως κάθε στιγμή έχει “σφραγίσει” την πορεία του…
Ξεκινώντας από το νησί της Ρόδου, αρχίζουν να ξετυλίγονται στο μυαλό περάσματα εικόνων από αναμνήσεις που περιγράφουν μια ολόκληρη εποχή. Ο καλλιτέχνης πατέρας, η ενσωμάτωση της Δωδεκανήσου, ο βασιλιάς, η μεταπολίτευση, ο έρωτας… Κάθε τι που μπορεί να περιγράψεις απλά, αυθόρμητα, στέκοντας στις παιδικές, αλλά και στις μετέπειτα, μνήμες.
Η αδερφή μου ήταν πάντα μαζί. Σε κάθε μου βήμα και στιγμή, άλλοτε λίγο πιο μακριά, άλλοτε πιο κοντά. Αλλά πάντα μαζί. Κι εγώ μαζί της. Εγώ πρώτη, αυτή τελευταία και βάλαμε στη μέση τα δυο αγόρια. Οι τέσσερις μας κρατήσαμε τον κύκλο του χορού της ζωής μας κλειστό και”καλογραμμένο” κι έτσι πορευτήκαμε μέχρι την αποφράδα μέρα που ο κύκλος έσπασε. Η τελευταία έφυγε πρώτη. Δεν ήταν η σειρά της, αλλά σ’ αυτόν τον κόσμο σειρά δεν υπάρχει. Η μοίρα είναι που ορίζει και πράττει κατά τα κέφια της. Η μοίρα κι ο Θεός.